Mount Maunganui en het einde van het semester

Ondertussen zit mijn semester er in Hamilton er al weer (bijna) op. Afgelopen donderdag heb ik mijn laatste les gehad en over een week beginnen de examens. Het is nu dus vooral een kwestie van studeren en plannen voor de reis na het semester. Voor de verandering zijn we er een keer in geslaagd daadwerkelijk iets te plannen. Hier zal verderop in het verslag en in het volgende verslag wat meer komen te staan.

Het vorige verslag eindigde op maandagochtend. Eerlijk gezegd kan ik mij niet al te veel van deze week herinneren, omdat het een vrij drukke tijd is geweest. Zoals overal vinden professors het een goed idee om alle testen en verslagen in de laatste weken in te plannen. Aan de ene kant snap ik het ook wel, maar leuk is anders. De eerste paar dagen van de week ben ik dan voornamelijk bezig geweest met het studeren voor een test op donderdag. Verder is er eigenlijk niets noemenswaardig gebeurt in deze dagen.

Op donderdag had ik dus een test, die nog vrij lastig was. Toch zal het qua punt wel meevallen. Verder was het weer omgeslagen en was het vooral warm en zonnig. Erg motiverend is het niet als je in je kamer of de bibliotheek zit terwijl het buiten haast zomers aanvoelt, maar toch is het zonnetje altijd welkom.

Omdat het goede weer tot woensdag zou aanhouden heb ik de daaropvolgende dagen dan ook voornamelijk buiten doorgebracht. Studeren gebeurde voornamelijk ’s ochtends en ’s avonds zodat ik toch nog een beetje van beide kon doen. Vrijdag ben ik even naar de Gardens gelopen om daar wat te lezen. Zowel in de Gardens als op de campus zijn verschillende plaatsen waar je lekker in het gras kan liggen en zo heb ik dus al heel wat dagen doorgebracht.

Zaterdag stond er een kleine trip gepland. Zoals ik al geschreven had zouden we die dag naar Mount Maunganui (bij Tauranga) gaan. Dit is een schiereiland met op de punt een berg. Zoals gewoonlijk was deze berg vroeger een actieve vulkaan. Ondertussen begin ik dan ook te denken dat elke berg in Nieuw-Zeeland een vulkaan is of is geweest. Ik ben er in ieder geval nog geen tegen gekomen waarvan dat niet zo is.
’s Ochtends vertrok de bus van de campus. De trip was dus vanuit de universiteit georganiseerd, hoewel er ditmaal weinig aanmeldingen waren. Hierdoor werden de studenten gemengd met andere toeristen die eenzelfde tour hadden geboekt. Omdat ik samen met Enrique en drie anderen uit de cottage hadden afgesproken samen te gaan was dit niet echt een probleem. Met zijn vijven konden we onszelf prima vermaken.

De eerste stop van de trip was een wandelpad halverwege tussen Hamilton en Tauranga. Hier zouden we een wandeling maken die naar twee kauri’s zou leiden. Deze had ik in Coromandel ook al gezien, maar toch blijven ze wel enigszins indrukwekkend om te zien. Onderweg moesten we zeven keer hetzelfde stroompje oversteken. De enige manier om dit te doen zonder natte voeten te krijgen was om van steen naar steen te stappen. Dit was nog een hele uitdaging vanwege de soms grote afstanden en gladde rotsen. Uiteindelijk waren er dan ook verschillende mensen die natte voeten hadden. Ik ben ook een keer uitgegleden, al had ik wel het geluk niet in het water te vallen. Op de terugweg moesten we dus nog eens zeven keer de stroom oversteken. Eigenlijk vond ik dat het leukste deel van de wandeling, de kauri’s had ik natuurlijk al eerder gezien.

Vervolgens zijn we doorgereden naar McLaren Falls Park. Dit is een enorm park gebouwd rond een stuwmeer waar je allerlei wandelingen kan doen. Helaas liepen we wat achter op schema kregen we maar 20 minuten om er rond te kijken. Hierdoor zijn we dan ook alleen maar bij de watervallen gebleven. Ondanks dat de watervallen niet erg hoog zijn, was het toch een mooi gezicht. Verder stond het water niet erg hoog en dus kon je over de rotsen klimmen naar de onderkant klimmen.

De laatste bestemming was dus Mount Maunganui. Hier kregen we ongeveer 3 uur vrije tijd voordat we weer naar Hamilton zouden rijden. Omdat Mount Maunganui een populaire badplaats is, is er van alles te doen in de omgeving. Omdat het een schiereiland is heeft het plaatsje dus twee stranden. Verder kon je natuurlijk de berg op lopen of gaan zwemmen in wat hot pools. De wandeling naar de top was vrij steil, maar gelukkig niet al te lang. Binnen 30 minuten stonden we boven op de zo’n 230 meter hoge berg. Hier kwamen we toevallig een Nieuw-Zeelandse student tegen die ook in Student Village woont. De rest van de middag hebben we dan ook met zijn zessen doorgebracht. Uiteindelijk zijn we nog naar wat rotsen gelopen vanaf waar je een mooi uitzicht op de berg had. Tegen de tijd dat we daarvan terug waren was het alweer tijd om terug naar Hamilton te gaan. ’s Avonds hebben we nog een film gekeken en zo zat de zaterdag er alweer op.

Zondag en maandag waren min of meer hetzelfde als vrijdag. De middag heb ik dus in het zonnetje doorgebracht terwijl ik de ochtend en avond voornamelijk heb gestudeerd. Verder is vanaf vandaag de zogenaamde ‘noise and alcohol ban’ ingegaan. Dit betekent dus dat er in principe de hele dag geen herrie gemaakt mag worden. Verder mag er ook geen alcohol gedronken worden, eerst mocht dat alleen tussen zes en tien uur ’s avonds. Dit is allemaal bedoeld zodat mensen zich goed kunnen voorbereiden op de tentamens. Omdat het toch al zo stil is in mijn block merk ik hier echter niets van. Verder is mijn buurman plotseling vertrokken, waardoor het ’s nachts dus ook een stuk rustiger is. Vanaf maandag heb ik dus een stuk beter kunnen slapen dan in de dagen daarvoor. De rest van de week is niet bepaald noemenswaardig. Woensdag was het vrij druk omdat ik zowel een presentatie als een test had. ’s Avonds zijn we nog naar de optredens van een paar vrienden geweest. Twee hadden een vak gekozen over Maori liederen die ze als eindopdracht moesten voordragen. Verder zat er bij dit optreden een haka, een Maori dans. Deze is vooral bekend omdat de All Blacks deze altijd uitvoeren voor een wedstrijd. Ik heb al eerder een haka gezien, maar elke keer blijft het toch erg indrukwekkend. De rest van de avond hebben we nog in de cottage doorgebracht. Hier hebben we zowaar nog wat kunnen regelen voor onze reis naar het zuider eiland. In het volgende verslag zal ik wat meer aandacht besteden aan mijn plannen voor de daaropvolgende anderhalve maand. Er zijn namelijk nog wat dingen die geregeld moeten worden.

Donderdag stonden mijn laatste twee lesuren op het programma. Qua lessen zit mijn semester er dus nu echt op. Verder heb ik de dag voornamelijk in mijn kamer doorgebracht omdat ik ’s nachts ziek was geworden. Op dit moment gaat het gelukkig al een stuk beter. Vrijdag moest er nog een opdracht ingeleverd worden. Dit heeft mij bijna mijn hele dag gekost, maar uiteindelijk heb ik het verslag toch nog op tijd kunnen inleveren. Verder hebben Enrique en ik nog een deel van de reis geprobeerd te plannen. Ditmaal hebben we nog niets kunnen boeken, maar we hebben wel wat vooruitgang geboekt.

Ondertussen is het weer dinsdag en is dit verslag weer ten einde. De afgelopen dagen ben ik bezig geweest met het schrijven van dit verslag en mijn allerlaatste opdracht voor de tentamens. Deze week is dus de studieweek. Gelukkig valt de hoeveelheid stof die ik moet leren voor mijn tentamens enorm mee, dus het is meer een week vrij dan een studieweek. Verder zijn twee van mijn tentamens pas in de laatste week, dus kan ik het de eerste dagen wat rustiger aan doen. Vandaag vertrekken we dan ook met zijn vijven naar Tongariro National Park voor twee dagen, hierover de volgende keer meer.

P.S. Ik heb nu echt mijn fotolimiet bereikt, dus vanaf volgende week zal ik helaas alle foto’s weghalen.